Start eerste reis

Dag 0 – 3 weken voor vertrek

Mijn grote vrees voor de tandarts werd goed bevestigd in de voorbereidingen voor Bali. Naast drie gaatjes die inmiddels gevuld zijn, moeten mijn verstandskiezen er ook alle vier uit. Maaaarr... dit mag na Bali van de tandarts. Wil het nou net dat ik enkele dagen voor vertrek last van mijn doorkomende verstandskiezen krijg. Zo ver dat alles er omheen is ontstoken, aldus de Duitse tandarts die mij spoed één dag voor vertrek nog kon helpen. Tanden eruit is geen optie... dan maar een antibioticakuurtje en duimen dat het nog drie maanden goed zal gaan en ik niet naar een of andere wonderarts moet in Bali die me zal behandelen met geneeskrachtige blaadjes en het kiestrekken zonder verdoving.

Dag 1 – 11 april

Wat moet ik een verschrikkelijk mens zijn geweest enkele dagen, misschien wel enkele weken voor vertrek. Zóóó zenuwachtig voor het avontuur en er zo tegen op zien mijn geliefden in Nederland te missen. Dat was dan ook even flink janken (samen met moeders) toen ik gedag moest zeggen tegen haar en lieve Robby. Dat was vanochtend, maar inmiddels ben ik alweer wat tot rust gekomen. Eigenlijk al gelijk toen ik in het vliegtuig zat. Na 11,5 uur vliegen (wat meeviel, omdat ik dacht dat het 16 uur was), zit ik nu op het vliegveld van Kuala Lumpur, Maleisië. Waar ik de tijd moet doden voordat ik over 6 uur weer verder vlieg naar Den Pasar.

Dag 1 – 11 april

Eééeiinderlijk aangekomen in het Puri Saron hotel op Bali. Na nog 1 uur langer wachten door vertraging op Kuala Lumpur had ik het echt helemaal gehad! Gisteren vertrok ik om 9.00 uur lokale tijd in Nederland van huis en rond de 30 uur later , kwam ik hier lokale tijd om 19.00 uur aan. Toen ik uit het vliegtuig stapte begonnen mijn kleren gelijk te zweten. Zo warm is het hier. Daarna moesten we nog een uur in de rij wachten voor een stempel op mijn paspoort, brak het 2e handvat van de koffer af en reden we richting het hotel. Wat een ontzettende chaos is het hier in het verkeer! 4 mensen op één scooter, links inhalen, opgevoerde scooters rijden langs alle kanten van de taxi, overal getoeter, honden langs de weg... maar hiernaast was het ook een prachtige eerste indruk van Bali. Overal kleine altaartjes waar hier en daar wierook wordt aangestoken, in de verte een vulkaan, sawa’s, kraampjes aan de weg waar wordt gekookt. Echt heel onwerkelijk vond ik het: je stapt in Nederland in en wat uur later stap je in een echt totaal andere wereld uit.

In het hotel kregen we de sleutel van een tijdelijke kamer. Mijn koffer werd gedragen door 2 mannen, want het handvat was er immers af en hij was wat zwaar. De kamer was echt een aangename verassing. Twee keurig opgemaakte bedden, water, schone handdoeken, een tv en natuurlijk heel belangrijk: een airco. Tiny die morgen vertrekt, heeft ons even een kort rondleiding gegeven door het hotel en in de buurt. Het hotel heeft een lobby, zwembad, terrasje, restaurant, werkkamer EN een kerk. In de buurt ligt van alles, maar we zijn even bij een pinautomaat geweest, waar ik 2.500.000 Rupia heb gepind (= 150 euro), bij één van de vele kleine supermarktjes en bij een eettentje. Het eettentje was een soort hutje. We werden begroet door ontzettend aardige mensen en kregen

Dag 2 – 12 april

Vandaag hebben we even een stukje paradijs op aarde bezocht. Na een half uurtje met de taxi (80 cent per persoon) kwamen we aan bij een tentje in Seminyak (ofzo)... prachtig!! Bedden waar je op kon liggen, een zwembad aan de rand van de zee met een bar in het water en natuurlijk de zee zelf met mooie hoge golfen. Echt als uit een boek, zo prachtig mooi. We hebben de hele dag aan het strand gelegen. Iedereen lachte me uit dat ik de hele tijd onder een parasol zat en me in zat te smeren, typisch voorbeeld van wie het laatst lacht, lacht het best, want ik ben als enige verkleurd, zonder te verbranden, muhahaha.

Dag 3 – 13 april 2014

Status: Moe, geen ontsteking meer - wel last, eerste muggenbeet, eerste spin doodgemaakt, verhit, maar wel gelukkig.
De jetlag begint heeft er vandaag in gehakt. Ilse en ik hebben dan ook met uitzondering van ontbijt tot 4 uur geslapen. Daarna uit eten geweest in Kuta en nogmaals doodsangsten uitgestaan in de taxi. En blugh, wat is Kuta een verschrikkelijk stad (in ieder geval, wat ik nu heb gezien). Iedereen probeert je wat aan te smeren, kakkerlakken van 4 centimeter lopen over straat, zwerf honden, zwerf katten en arme paardjes die met 35 graden voor taxi spelen.
Nu lig ik in bed en ga ik lekker slapen, want morgen hebben wij onze eerste schooldag... kokerrokje aan, bloesje aan... spannend!!